گۆلناز

یئنی اون دؤرد یاشا گیرمیشدی بو یاز
ساریشین، نشئه‌لی، خؽرچین گۆلناز.
او گزینمیشدی ازلدن باش‌آچیق،
یوخدو روحوندا سؤنوکلوک، وارلیق.
ساده قوشلار کیمی پرواسیزدی،
یئره سؽغماز اوچاغان بیر قؽزدی.
ایبتیدای ساواد آلمیش بو سنه،
سای وورولمازدی سؽجاق نشئه‌سینه...

آرادان کئچمه‌دی بیر اؤیله زامان
بو دؤنوش گۆلنازی سارسیتدی هامان.
سسلنیب ائوده اوغورسوز بیر زنگ،
ساردی اطرافی اوزاق بیر آهنگ.
ائلچیلر گلدی تبسّوم ائده‌رک،
دئدیلر: – «جئیرانی» لازیم گؤرمک؛
چۆنکی بیزلرده اونون اووچوسو وار.
مۆختصر، ائلچی گلن آروادلار
گؤردولر خوشلادیلار قؽزجیغازی،
باخدیلار گۆلنازا مین کرره آزی.
بیلمه‌دن اؤیله نیشانلاندی اره،
توتولوب قالدی تۆکنمز کدره.

آرادان کئچدی نهایت ایکی ایل،
ایل دئییل، هر بیری بیر داغ تکی ایل.
گۆلناز آرتیق بؤیوموش پک مغرور...
اۆز-گؤزوندن ساچیلیر شعر، غورور.
دئدی بیر گۆن گۆلناز: – یاخشی، آنا،
عئیبی یوخ من کی، نیشانلاندیم اونا.

سؤیله‌ییرلر کی، اونون یوخ ساوادی،
بیر یؽغینجاقدا چکیلمزمیش آدی.
بیر ده چوخ کؤهنه فیکیر صاحیبیدیر،
اسکی، پک اسکی آداملار کیبیدیر.
مکتبه گئتمگه قویماز کی، منی؛
آننه، بیلمم کی، کیم آلداتدی سنی.
بو یاماندیر کی، ائشیتمزکن آدین،
منی سن گؤر کیمه قوشدون، جالادین!

آننه‌سی:
باخ، قؽزیم، باخ، اولان اولموش، کئچمیش؛
باخ، قؽزیم، یاخشی دئییل منجه بو ایش.
دوغرو، یوخدور ساوادی، وار پاراسی؛
اولما گل آننه‌نه، یاوروم، عاصی.
گل، قوزوم، سؤزلریمه بیر قولاق آس،
چؽخما یولدان، چوخ عاییبدیر، گۆلناز!
سنه گؤندرمیش ایپک بیر چارشاف،
اؤیله چارشاف کی، جامالین کیمی صاف.
دور دا بیر سال باشینا، نازلی باجیم،
قالماسین بلکه بو کؤنلومده آجیم!

گئجه سس‌سیزدی گۆلومسردی قمر؛
یوخدو هئچ شئیده سیاهلیقدان اثر.
واردی گؤزلرده، کؤنوللرده گۆلوش،
دادلی بیر چاره‌دیر هر درده گۆلوش.
یؽرتاراق آی گئجه‌نین اؤرتوگونو،
محو قؽلمیشدی او ظۆلمت یۆکونو.
هر طرف پارلاق، اۆفوقلر لکه‌سیز،
یوخدو گؤیلرده بولودلاردان ایز.
بو نصیحتدن اولان شن گۆلناز
غملی «ائیلول» کیمی توتقوندو بیر آز.
آزاجیق هر طرفی ساردی سۆکوت،
ایندی گۆلناز مۆتحیّیر، مبهوت
دۆشونورکن، جوشاراق قؽزدی باقین،
اولدو سئللر کیمی دارغین، داشقین،
دئدی: – آننه‌م، بو قئیدسیز حرکت،
بیلمه‌دن یاپدیغین، آدسیز حرکت،
نه اۆچوندور، نه دئمکدیر، گؤستر!
بو نصیحت منه عاییدمی مگر!
گئت زیبیل‌لیکلره آت چارشافینی،
منه قاندیرما اوغورسوز لافینی.
من نه چارشاف، نه ده بیر ار تانیرام،
یالنیز ان تازه عمل‌لر تانیرام.
مقصدیمدیر اوخوماق، اؤیرنمک،
عملیم دایم اوچوب یۆکسلمک.
یوخ، بولاندیرما او سؤزلرله منی،
سۆزمه، دور، شۆبهه‌لی گؤزلرله منی!
آننه، کئچمیش او نصیحت واختی،
چۆنکی گلمیش یئنی صؤحبت واختی.
هۆنرین وارسا بو گۆندن سؤیله،
منی آلداتما چۆروک فیکرینله!
عصریمین من گؤزآچیق یاوروسویوم،
باشقادیر ایندی خیالیم، آرزوم.
اوکتیابر منه وئرمیش قوّت،
بیر قؽزیل دویغو و بیر اۆلویت
کی، اونون سایه‌سی آلتیندا منه
یئنی اینسان گۆجو گلمیش، آننه!
خبرین یوخ، آننه، من کومسومولوم،
توتدوغون یولدان اوزاقدیر بو یولوم.
بو یولون یولچوسویام من، آننه،
نه دئییرسن بو ایشه سن، آننه؟
باخ، یارین درسیمی ایکمال ائده‌رک،
شؤوق ایله گئتمه‌لی‌یم کنده، بو پک،
پک مۆقدّس عملیمدیر، منجه...
باخ، گرک کندلریمیز عۆرفانجه
آچاراق شهپر اوجالسین فلکه.
منی سن آنلامییرسان بلکه...
«بسله‌میشدیر منی قوینوندا بو گۆن»،
«بو گۆنون حؤکمونو اؤیرن و دۆشون».
بیتیریب سؤزلرین آرتیق گۆلناز،
آننه‌سین سۆزدو دریندن او بیر آز،
دئدی:
ایسته‌ییرسن یئنه آزاجیق دانیشیم.
دئدی آننه‌‌سی:
بو سؤزوندن، بالا، چؽخماز کی، باشیم!