منو
باریشانلارا دایر
ائی گۆل، نه عجب سیلسیله‌یی-مۆشکی-ترین وار،
آهو نظرین وار.
وئی سرو، نه خوش جان آلیجی غمزه‌لرین وار،
هم عیشوه‌لرین وار.
آلداتدی جوانلاریمیزی ناز و کیریشمه‌ن،
فیروزه‌یی-چئشمین.
خورمایی ساچیندا نه بلا تلخی-برین وار،
زهرین، شکرین وار.
باشدان آیاغا شهد کیمی صافسن، ائی شوخ،
شفّافسن، ائی شوخ!
امّا مگه‌سی-نحل کیمی نیشترین وار،
اینجه کمرین وار.
ابنایی-وطن وقف ائله‌ییر وصلینه جانین،
هم روحی-روانین.
حتی قوجالاردان دا نئجه بختورین وار،
یاخشی خبرین وار.
ائتدین ساچینی «قوفراوات»، ووردون اۆزه «رومیان» –
جؤولان ائله، جؤولان!
بیر ائو نه مۆناسیب سنه، هر ائوده یئرین وار،
هر یئرده ارین وار.
آنجاق دئمه تاجیرلره عشقین اثر ائتدی،
دیوانه‌سر ائتدی.
عامیل‌لره تۆجّاردن آرتیق اثرین وار،
فتحین، ظفرین وار.
مکتبلیلر ایچره دئییل آز صؤحبتی-رویین،
کئیفیتی-مویین.
درسی-غمی-عشقین اوخویان مین نفرین وار،
آشیفته‌لرین وار.
قافقازلی مۆسلمانلار ائدرسه سنی غایب،
فیکر ائتمه عجایب.
ایرانلی مۆسلمانلاری تک عبدی-درین وار،
مین دربه‌درین وار.
خود سانما کی، مئیخانه‌ده چوخدور سنه عۆشّاق،
دیدارینا مۆشتاق.
مسجیدده دخی بیر نئچه خونین‌جیگرین وار،
شوریدسرین وار.
بیلمم نه فۆسون ائیله‌دین، ائی فیتنه‌‌یی-ایّام،
اویدو سنه ایسلام؟!
هر شهرده، هر بلده‌ده بس جانسیپرین وار،
دیلداده‌لرین وار.
عاشیق آراییب عالمی سئیر ائیله‌دین امّا،
خئیر ائیله‌دین امّا؛
بیر زؤوجی-حلال ایله دولاشسان ضررین وار.
خؤوفین، خطرین وار.
هر خامی طمع عاشیق ایله اۆلفتین اولماز،
اۆنسیّتین اولماز؛
وارین یوخ ائدن سرخوشا اوّل نظرین وار،
سونرا حذرین وار.
گؤهر ساچیلیر، زر ساچیلیر یار یولوندا،
دیلدار یولوندا.
ائی بحر، سانیرسان سنین آنجاق گؤهرین وار؟
وئی کان، زرین وار!
هوپ-هوپ، دئمه بی‌خود کی، من اویدوم او نیگاره،
باخ اهلی-دیاره.
ائی غافیل، اؤزوندن سنین آنجاق خبرین وار!
خونابی ترین وار،
دردین، کدرین وار،
چوخ دردیسرین وار،
بو کؤهنه باشیندا
تازه خبرین وار!
میلّت بئله باتدی،
اۆمّت ائله یاتدی،
خود، سؤیله، آی آخماق،
داشی کیم اویاتدی؟
دینمه، خطرین وار!
ایلک دفعه «مولّا نصرالدّین» ژورنالیندا (22 سئنتیابر، ۱۹۰۶، № 25) «هوپ-هوپ» ایمضاسی ایله چاپ اولونموشدور.