ویدادیدن گلن کاغیذ منی فرخندهحال ائتدی
ویدادیدن گلن کاغیذ منی فرخندهحال ائتدی،
بو حالی گؤردو غم فیالحال مندن اینتیقال ائتدی.
اوچوب کؤنلوم قوشو پرواز قؽلسا اؤوج-اعلایه،
عجب یوخ کیم، بو مکتوبو اؤزونه پر و بال ائتدی.
ضیای-شمس تک یئتدی، منی بدر ائیلهدی، حالا
اگرچی قدّیمی دئوران-فیالماضی هیلال ائتدی.
سوادی نامهنین، ائی دیل، مگر ظۆلمات-حئیواندیر،
کی، روحوم خیضر تک اوندان بسا کسب-کمال ائتدی.
خیال ائتمیشدی واقیف کیم، روان بیر خوش غزل یازسین،
روان اولموشدو قاصید کیم، بونو آنجاق خیال ائتدی.