منو
جمالین شمعینه هر شب دوشر مهتاب روزندن
جمالین شمعینه هر شب دوشر مهتاب روزندن،
چون اونون آفتابیندان دوشوبدور تاب روزندن.
معنبر زلف پر چینین گلور باد صبا بیرله،
به حلق دردمندانت سالور قلاّب روزندن.
غم و دردیندن ای دلبر! اگر آه ائیله‌سم در دم،
ز اشک دیده‌ی مردم آخیر سیلاب روزندن.
ساچین ظلّینده رخسارین که نور جاودان اولدو،
بو حسرتدن سالور چتر فلک اطناب روزندن.
حقیقی آستانیندن تمنّا چون وصال ائتدی،
تجلاّی حقیقتدن آچیلدی باب روزندن.
چون اونون آفتابیندان دوشوبدور تاب روزندن.
معنبر زلف پر چینین گلور باد صبا بیرله،
به حلق دردمندانت سالور قلاّب روزندن.
غم و دردیندن ای دلبر! اگر آه ائیله‌سم در دم،
ز اشک دیده‌ی مردم آخیر سیلاب روزندن.
ساچین ظلّینده رخسارین که نور جاودان اولدو،
بو حسرتدن سالور چتر فلک اطناب روزندن.
حقیقی آستانیندن تمنّا چون وصال ائتدی،
تجلاّی حقیقتدن آچیلدی باب روزندن.