شیخ الاسلام موللا احمده

شیخ الاسلام موللا احمده

شیخ الاسلام، ای حیا کان
کی، سنه یوخدو دهرده سانی.
حکمتین اوّلینجی لقمانی،
عمرون اولسون جاهاندا طولانی!
دولت و شوکتین بادام اولسون!
عزتین هم عدالتون وار اولسون!
ای وئرن شرع موسیه ته رواج،
اهل اسلام لطفوه محتاج.
رمز “ازبون فرات و ملحی اوجاج*”،
لطفو قهرین دیر، ای نبی مراج.
قهر کیم، لطفین ایله مضمردیر،
بو جلال اول جماله مظهردیر.
ای ریاض شریعتین شجری،
“کنت کنزن” حدیثتنین ثمری.
قولزوم وحدتین سمین گوهری،
راه شرین امیر و راهبری.
علت جای جاهان سنسن،
باعث خلقی کین فکان سنسن.
ای اولان اهل جیم ممتازی،
فضلا فوجنون سرفرازی.
علمین علامه یه ائدر نازی،
فضلیوی گؤرسه فخر ائدر رازی.
سنه شاگیرد احمد هنبل.
خادمین شیخ طوس دان افضل،
سرورا، استماع قیل حالیم،
ائیله ییم تا کی عرض احوالیم.
ایندی دوز قیرخ ایکی اولوب سالیم،
ائله مز بیر ترقّی اقبالیم.
گون به گوندن ذلیل و خوار اولورام،
محنت و غصه یه دوچار اولورام.
اوخودوم، علم ائیله‌دیم حاصل،
اولدوم عالمده فاضل و کامل
کی، اولام بیر مراده ران واصل،
منی خوار ائتدی بخت ناقابل.
علمدن حاصلیم زیان اولدو،
گونو گوندن ایشیم یامان اولدو.
من دیوانۀ ظلوم و جهول،
نفس بیچارانی ائدیب مشغول.
ائیله‌دیم کسب علم فقه و اصول،
اولمادی هیچ بیر مراد وصول.
منه اؤز علمیم اولدو ویزر و وبال،
منزلیم هر مکاندا صف مال.
ائیله‌دیم اهل علمه خدمت لر،
تا کی قیلدیین “Mütəwəli” اوزبر،
منی اینجیتدی جود “لایحذر”.
مختصر، ضایع اولدو نور بسر.
اؤزگه نحو ایله صرف اولدو زامان،
اولمادی امر و زیددن سامان.
ای اولان موتک فضله علامه،
وی اولان شیخ اهل اسلامه،
سینه ده گرم اولوب بو هنگامه،
گور یئته شفقتینله انجامه.
فاش اولور سرّ نسّی “من اوها”،
“و هوالشیخ و، یحیی و موتا”**.
سیّدا، اول جنابه ائیله دعا
کی، دعا دیر طریقۀ شعرا.
بار ایلاها، بحق شیر خدا،
اونا طولانی عمرایله عطا!
خاطرین شاد ائله بو دنیاده،
احمد اولسون شفیین عقباده.
———————————————
* بیری فرات چایی کیمی شیرین، دیگری شور و آجی.
** او اؤلولری دیریلدن شئیس دیر.