منو
“ضیا” غزئتینه
“ضیا” غزئتینه
ای وئرن صفحۀ “ضیا”یه ضیا،
ای ائدن دهری وادیی سینا.
نفس فرعون سندن اولدو علیل،
ائیله دین آنی غرق لوجّۀ نیل.
آل فرعون الینده زار و ذلیل،
دایمی قالماز آل اسرائیل.
هانسی فرعون جهل و کبر و غرور،
دشمن عقل و فهم و هوش و شعور
قویماز عالمده علم ائدک حاصل
تا اولاق بیر مقامه بیز واصل
قورتا راق بو خیال وحشتدن،
اویاناق بیرجه خواب غفلتدن.
دولانا راه رشده نیتیمیز،
التیامین تاپا جراحاتیمیز.
یارالانمیزچون آختاراق ملهم،
اؤزگه نوع ایله دور ائده عالم
اوخویاق بیز غزئت لر احوالین،
تا بیلک اهل عالمین حالین –
کی، گؤرک خلق نه کمالده دیر،
غیر نه لیکر، نه خیالده دیر؟
اؤزگه لرائیله‌ییب ترقی تام،
نیه بیز قالمیشیق بو نوع عوام؟
نیه بیز بونجا بی کمال اولدوق،
آیاق آلتیندا پایمال اولدوق؟
بسدی تدریس درس “گربه و موش”،
“لیلی مجنون” و “وصف باده فروش”.
دئمیرم توتما روزه، ائیله‌مه حج،
لیک ظاهر اولوبدو اُسر و حرج.
دئمیرم کی، نماز باطل دیر،
رد هر کیم دئیرسه جاهل دیر.
دئمیرم، ای عزیز، وئرمه زکات،
وئر زکات، ائیله دم به دم خیرات.
الله احسانینی قبول ائله سین،
تانری مقصودینی حصول ائله سین.
نه سبب دن ذلیل و خوار اولدوق،
ارزل خلق نیزیگار اولدوق؟
گر اؤزون تاپسان، ای وفا کانی،
سنه قربان بو سیّدین جانی