حاتمین ماجراسی

حاتمین ماجراسی

سخاوت نظمی نین شیرین زبانی،
فصاحت ملکونون خوش ترجومانی،
بو نوع ایله سؤزو چکمیش بیانه –
کی، بیر ایل قحط لیک دوشدی جاهانه،
قضادن بیر گئجه اول حاتم طی
یئمکچون آختاریب تاپمادی بیر شئی.
اؤزو، اوغلو، قیزی، هم عورتی آج،
هامان شب قالدیلار اللهه محتاج.
اوشاقلارچون دئدی حاتم فسانه،
اول افسانه اولوب خوابه بهانه.
گئدیب خوابه شریف و هم وضعی
قالیب بیدار اؤزو، آنجاق زجیی.
بو اولدی اول گئجه مقصود حاتم
یاتیرسین عورتین افسانه دن هم.
اولوب برخورد عورت اول حسابه،
اؤزونی قویدو عمدا نوش خوابه.
نئچه دفعه چاغیردی حاتم آنی،
صداسی یوخ، ساغین چیخمیشدی جانی.
چو قادر اولمادی عورت جوابه،
ساغیندا حاتم اول هم گئتدی خوابه –
کی، ناگه خیمه دالیندان بیر عورت
اوشاقلاریم قالیب دیر بو گئجه آج،
اولوب بیر لقمه یه مجموع محتاج.
بو آجلیقدان یئتیب دیر جانه آفت،
کرم قیل، ای شه ملک سخاوت.
دئدی حاتم:– گئت، ای مسکین و دلگیر،
گتیر اطفالوی، تائیله ییم سیر.
بو رمزی مادییه چون قیلدی اصغاء (قولاغ وئرمک)،
تبسّم ائیله دی، کئی مرد دانا،
اگر بیر لقمه یه واردیر گمانین،
نچون آج یاتدی اهل خانمانین؟
توتوم کی، گتدی اطفالین اول عورت،
هانی سیر ائتمه یه خواننده نعمت؟
اگر وار ایدی بیر نعمت خیالین،
نچون افسانه دن یاتدی عیالین؟
دوروب حاتم یئریندن اول بلاکئش
ییغیب هیزوم، مهیا قیلدی آتش.
آتین ذبح ائیله دی، تئز قیلدی بریان،.
قبایل خئیلینه هم قیلدی احسان.
دئدی:– دوشمه، ای عورت، اضطرابه،
دوروب مهمانیم اول سن ده کبابه.
اویات اطفالوی، احسانه گلسین،
یئیب یکسر کبابی، جانه گلسین.
خبردار ائتمه یه خلقی او خوانه،
اؤزو حاتم گزیردی خانه خانه.
گلیب سیر ائتدی هم عورت عیالین،
یئدی، دولدوردو اتدن دستمالین.
قبایل خیلی یکسر اولدیلار شاد،
دئدی لر:– خانۀ احسانین آباد!
توخ اولدی، آج قارینلار جمله دولدی،
آت اؤلدو، ایتلرین بایرامی اولدی.
بو فکرایله کی، نعمت اولماسین کم،
او اتدن دادمادی، آج قالدی حاتم.
اگر وار سنده هم، سیّد، بو همت
آت اؤلدور، آد چیخار، گؤستر سخاوت.
سخاوت دیر صفات الله احسن،
سخاوتدن اولورسان بهره ور سن.
سخاوت بیر دیار خوش فزا دیر،
اونون شاهی علی المرتضی دیر.
بو اوزدن دیر بویوردو شاه اکرم:
سخاوت اهلی گؤرمزلر جهنم.
غرض کی، زمرۀ مردانه زینت
سخاوت دیر، سخاوت دیر، سخاوت!