اوغرو و فقیر

توتدی بیر دزد نابکاری عسس،
باغلادی بیر سوتونا محکم و بس.
اول گئجه وار ایدی پریشان حال،
صبحه دک ایلییردی فکر و خیال.
گؤردو کی، بیر فقیر ائدیر ناله،
فقردن اول دوشوب یامان حاله.
دئدی اوغرو اونا کی، ای احمق،
اول خموش، ائیله شکر نعمت حق.
فقرایله گرچی بینواسن سن،
نه منیم کیمی مبتلاسن سن.
محتسب چکمه‌ییب سوتونه سنی،
سالماییب حالت زبونه سنی.
شکر ائله، سن اولان زامان بیمار،
سندن احوالی بد اولانلار وار.
تاپماسان صاف، دُرده اول قانع –
کی، سنه کیمسنه دئیل مانع.
نه برنجین، اگر نه یاغین وار،
شکر قیل ساغ الین، آیاغین وار.
شکرلر قیل خدای منانه –
کی، سنی غرق ائدیب دیر احسانه.