اسکندرین واقعه سی

اسکندرین واقعه سی

سیره چیخمیشدی بیر گون اسکندر،
راست بیر نوجوانه گلدی سحر.
سربرهنه، جنون و دیوانه،
منزلی بیر فضای ویرانه.
ائتدی دیوانه یه او شاه خطاب،
اولدی دیوانه مستعد جواب.
دئدی من پادشاه دورانم،
رُب مسکونه، بیل کی، سلطانم.
ذات پاکیمدا چون نجابت وار،
منده دریا کیمی سخاوت وار.
هر نه سن ایسته سن اولور حاصل،
ایسته بیر شئی کی، تا اولا واصل.
دئدی دیوانه:– ای شه مغرور،
مندن ائیله بو دم مگس لری دور.
منه میلچک لر ائیله یر آزار،
مندن اولسون بویور، بو لحظه کنار.
دئدی سلطان اونا کی، دیوانه،
بیر شئی ایسته کی، قادرم آنه.
گلدو دیوانه، سؤیله دی:– ای شاه،
قدرتین خیلی وار ایمیش کوتاه.
قدرتین چونکی یوخدو بیر مگسه،
ائده جکسن نه لطف هیچ کسه.
من تکی چونکی سن ده عاجزسن،
اؤزوه گؤرمه فخری جایز سن.
سیّدا، گؤر کی، سرور مردان
ائیله‌ییب خطبه ده بو رمزی بیان.
خیلی عاجزدو بو بنی آدم،
بیر مگس دن چکیر بلا و الم.
مگسه حکم قیلسا اول قیّم،
فیل خورطمونا سالار خورطم.