لقمانین ساتیلماسی
بئله دئرلر کی، حضرت لقمان
حبش اهلیدی، یا کی اول سودان.
اونا دَیدی حوادثین خطری،
ساتدیلار قول کیمی او پرهنری.
یوسف آسا او ماه عرفانی
کئید ایله ساتدی فوج اخوانی.
قول خیال ائیلهدی الالظاهر،
آلدی لقمانی بیر نفر تاجر.
بیر سیه فام ایدی سطبر لبان
لیک تعلیم بخش بی ادبان.
فهمینی گؤردو چونکی آغاسی،
اولدی اونون یگانه مولاسی.
امتحان ایله بیر گون اول مولا
دئدی:– لازمدی بیر لطیف غذا –
کی، اولا هم لطیف، هم شیرین،
تا تناول قیلام من غمگین.
ائتدی لقمان حکمت ایله عمل،
حکمتین کانی اول امیر اجل.
بیر قوزو ذبح ائیلهدی لقمان،
دیلینی ائیلهدی اونون بریان،
حاضر ائتدی حضور مولایه،
یئدی ذوق ایله اول فلک پایه.
یئنه بیر آیری گونده اول مولا
ایستهدی بیر آجی، کثیف غذا.
یئنه لقمان گتیردی بریان دیل،
آچما بو رمزی، اود توتوب یان، دیل!
لیک سربسته قالسا بو معنا،
خوش دئیل، ائیله مک گرک افشا.
بدگمان اولدی صاحب لقمان،
گؤردو ضدینی بیر غذاده عیان.
ایکی دفعه گتیردی بریان دیل،
دئدی:– حکمتده بو دئیل کامل.
بو قولون گرچی چوخ فراستی وار،
لیک بو ایشده سهو غفلتی وار.
سهوکارین اؤزوندن ائتدی سئوال –
کی، ندیر بؤیله مختلف احوال؟
بیر غذا ممکن اولماییب دیر همین
همی آجی اولا، همی شیرین.
دئدی:– ای بو سئوال محتاجی،
دیلدو کیم، زهردن اولور آجی.
گاه شکردن اولور بو دیل شیرین،
قاندی مولاسی، ائیلهدی تحسین.
قیلدی تحسین کمال لقمانه،
فکر بکر و خیال لقمانه.