نوشیروانین اوا (شکارا) گئتمه سی

نوشیروانین اوا (شکارا) گئتمه سی

نقل ائدیرلر کی، شاه نوشیروان
اولدی بیر طرفه صیدگاهه روان.
توتدولار صید کیم، کباب ائده لر،
شاه دورانی کامیاب ائده لر.
بیر غلام اولدی روستایه دوان،
تا گئدیب دوز (نمک) گتیرسین اول الان.
دئدی نوشیروان عدالت ایله،
دوزو آل، ای غلام، قیمت ایله.
تؤیجویه ائتمه سین لر آنی حساب،
داغیلیب اولماسین بو کند خراب.
دئدی لر:– ای شه ستاره محل،
بئله آز نسنه دن یئتر نه خلل؟
دئدی:– بنیاد ظلم دنیاده
آز اولوب، ای گروه دلساده.
سونرادان کیم کی، گلدی، ائتدی زیاد،
قیلدیلار خانمانلاری برباد.
یئسه بیر سیب اگر شه باقی،
اولو ویران رعیتین باغی.
بئش یومورتا اگر یئسه سلطان،
لشکری مین تویوق ائدر بریان.
دار دنیاده قالماز اول قدار،
قالیر اول شومه لعنت بسیار.
ظلمدن یئر اوزونده اوت بیتمز،
ظلمی سلطان ائدنده کیم ائتمز؟
پادشاه ائتمه سه عدالت اگر،
اولور البته دهر زیر و زبر.