عالم لره حرمت حاقیندا

عالم لره حرمت حاقیندا
موعظه

جعفر، ای نور دیدۀ سیّد،
غنچۀ نورسیدۀ سیّد،
علما حقینی رعایت قیل،
اهل علمه همیشه حرمت قیل.
دئمه بو کافر، اول مسلمان دیر،
هر کیمین علمی وار – او، انسان دیر.
علم سیز آدمی خدای جلیل.
دئدی:– “اَن عامُ بَل ازلُّ سَبیل”*،
بابامیز آدم اول صفی الله
علم اسمایه اولدی چون آگاه.
اونا یکسر ملائیک ائتدی سجود،
سجده سین فرض ائیله‌دی معبود.
علمدن اولدی حضرت لقمان
حکمت ایله سرآمد دوران.
علم بیر نور، جهل ظلمت دیر،
جهل دوزخ دیر، علم جنّت دیر.
اولما اولماسا جاهاندا، یقین
اولاجاق پایمال شرع مبین.
علما وارث شریعت دیر،
فقرا باعث هدایت دیر.
اهل تفسیر آچیبلا قرآنی،
چیخاریبلار وضوها معنانی.
کیمدی گؤر، خاشۀ جناب خدا،
دئدی حق:– “مِن عِبادهُ العلما”**
عالمه کیم کی، ائیله مز حرمت
او دئیل دیر پئیمبره امّت.
سنه هر کیمسه علم ائدر تعلیم،
اونا واجب دیر ائیله مک تعظیم.
هاردا گؤرسن، اونا سلام ائیله،
باش اییب قول تک احترام ائیله.
غیرینی وصف قیلما یانیندا،
سن دور، اول سؤیله ین زامانیندا.
اذن سیز ائتمه خدمتینده جلوس،
اولما زجریندن، ای پسر، مایوس.
آدم اول، اینجیمه قراعتدن،
چوب موللا چیخیبدو جنّتدن.
“گلستان” ایچره بلبل شیراز
فارسیله ائدیب بو نغمه نی ساز:
“پادشاهی پسر به مکتب داد،
لوح سیمینش در کنار نهاد.
بر سر لوح او نوشته به زر:
جور استاد به زمهر پدر”***.
بیل کی، استادین ای رشید پسر،
سنه روحانیتده اولدی پدر.
پدرین بیر منم، بیر استادین،
جهد قیل یاخشی چیخماغا آدین.
سعی قیل، آق والدین اولما،
زشت و مردود خافقئین اولما.
ائیله استادوه همیشه دعا،
مغفرت قیل طلب خدادن اونا.
اولما اول طفل کیمی سن بد ذات –
کی، اؤز استادینا دیلردی ممات.
———– ————————————-
* عوام همیشه ذلت لی یولدا دیر.
** اونون [آللاهین] قوللاریندان بیری عالم لردیر.
***بیر شاه اؤز اوغلونو مکتبه وئردی (گؤندردی).
اونا بیر قزل لوحه وئردی.
لوحه نین اوستونده زرله یازیلمیشدی:
معلمین اذیتی آتانین محبتیندن یاخشیدیر.