توخوجنون حکایتی

توخوجنون حکایتی

وار ایدی اصفهاندا بیر نسّاج،
توخودو شاهه بیر گؤزه ل دیباج.
دوققوز آی چکدی بینوا زحمت،
وئردی دیباجه نقش دن زینت.
یازدی اشعارایله کتیبه لرین،
نقش دن ظاهر ائتدی سحر مبین.
باخدی دیباجه تا کی شاه جاوان
بیر زامان قالدی واله و حیران.
“مرحبا” سؤیله‌دی صغیر و کبیر،
شاه دئدی:– ای وزیر باتدبیر،
نه ایچون یاخشیدیر بو، ائیله بیان.
عرض قیلدی وزیر، کئی سلطان،
یاخشیدیر بو قوماش دن جامه،
یاراشار پادشاه اسلامه.
بیری عرض ائتدی:– ای شاه اورنگ –
کی، بونون چوخ اولور قباسی قشنگ.
بیری عرض ائتدی، کئی شه اشراف،
چوخ گؤزه ل دیر اولا بو روی لحاف.
اهل مجلس او گون صغیر و کبیر،
هره بیر نوع، گؤستریب تدبیر،
دئدی اول پادشاه نیک سخن:
– قوی سئوال ائیله یک هم استادن.
دئدی استاد:– ای فلک تدبیر،
چوخ گؤزه ل دیر کی، ساخلانا بو حریر،
چکه‌لر سن اؤلنده تابوته،
گؤرونه اوندا خلق ناسوته.
تنگدل اولدی پادشاه جاوان،
قتلینه وئردی اول کسین فرمان.