شاه و دهقان

شاه و دهقان

بیر شاهنشاه آسمان دربار
ائتدی فصل شتاده (قیشدا) عزم شکار.
گئجه دوشدی اوزاق عمارت دن،
احتیاط ائیله‌دی مرارتدن.
گؤردولر وار خانۀ دهقان،
میل قیلدی او خانه یه سلطان.
دئدی لر:– ای شه بلند اختر،
بیت دهقانی شاه ائدرمی مقر؟
شاه سن، غیره التجا ائتمه،
منزلین خانۀ گدا ائتمه.
بوردا خیمه قوراق، یاخاق آتش،
دفع سرما قیلار مئی بی غش.
قوردولار خیمه، توتدولار آرام،
مرد دهقانه اولدی حال اعلام.
بیر قدر ماحضر قیلیب سامان،
گتیریب عرض قیلدی:– کئی سلطان.
گر اولایدین بو بی کسه مهمان،
شأنوه یئتمز ایدی بیر نقصان.
قویمادیلار بو قوم دانشمند،
قدر دهقان اولا جاهاندا بلند.
گلدی چون پادشاهه خوش بو کلام،
کؤچدو، آنین ائوینده قیلدی مقام.
صبح چون یئتدی نوبت نهضت،
وئردی دهقانه نعمت و خلعت.
قیلدی دهقان مشایعت شاهی،
دئدی:– ای برج عزتین ماهی،
قدر سلطانه یئتمه‌دی نقصان،
اولدی گر بیر اکینچییه مهمان.
لیک دهقانین اولدی قدری بلند،
التفات ائتدی شاه دولتمند.
یئتدی دهقان بو فیض عظمایه –
کی، هما سالدی باشنا سایه
بیر داشی رشک لعل ناب ائتدین،
ذره نی مثل آفتاب ائتدین.