سُنی، شیعه و علی آللاهی

سُنی، شیعه و علی آللاهی

بیر نفر شیعه ایله بیر سُنی
بیر بیریندن آجیق لی، هم کینّی،
بیر یول ایله گئدیردی لر، او زامان
نردبان قویدولار یولا خندان.
گفتگویه چون ائتدی لر رغبت،
چکدی نازیک یئره او دم صحبت.
دئدی سُنی کی، بس عمر حق دیر،
اونا تهمت قیلان کس احمق دیر.
اودو سرخیل افضل اصحاب،
عادل عصر، زادۀ خطاب.
دئدی شیعه کی، بعد پیغمبر
هامی نین افضلی اولوب حیدر.
علم شهری رسول بطحاء دیر،
بابی اول شهرین صفا آرا دیر.
خلفا توتماییب دیر حرمتینی،
قصب ائدیب لر اونون خلافتنی.
دئدی سُنی کی، اولماسایدی عمر،
آچا بیلمزدی دینی پیغمبر.
چون عمر دین حقه یار اولدی،
دین اسلام آشکار اولدی.
فاتح دین عمردو نور جلی،
اولا بیلمز او شاهه مثل علی.
عمرین تایی دهرده یوخدور،
او عزیزین فضیلتی چوخدور.
حق عمرلندو، هم عمر حق دیر،
عالم ایچره بو سؤز محقق دیر.
گرم ایدی بحثده بولار، امّا
ناگهان بیر نفر اولوب پیدا.
دئدی لر، گل توتاق حکم بو کسی،
تا گؤرک کیمدی دین دادرسی.
دئدی لر ای رشید دانش ور،
علی افضلدی، سؤیله، یوخسا عمر؟
چکیبن آه اول بلند جناب،
اونلارا وئردی تا بو نوع جواب –
کی، مقصر علی دیر، اول مولا
او یدالله و خالق اشیاء
نئیچون آخر یاراتدی کیم، عمری
اؤزونه دیدی عاقبت ضرری.
اولدی اونلارا طیب و طاهر،
علی آللاهی اولدیغو ظاهر.