اؤزگه تورپاغینا گؤز دیکمهمیشم،
منه کیفایتدیر اؤز گۆلوستانیم.
یولوندا حاضیرام جاندان کئچمگه
وطندیر، وطندیر شؤهرتیم، شانیم.
قارداش، خبردارام گۆذرانیندان،
گۆللری یاد درن گۆلوستانیندان.
جانیم جانینداندیر، قانیم قانیندان،
یوخ، دؤزه بیلمهییر بونا ویجدانیم.
غم-غۆصّه چکمزدیم بلکه ده بونجا،
تبریزی گؤرسهیدیم بیر ده دویونجا.
وۆصال حسرتیله آراز بویونجا،
یوللاری یوللارا یامایان جانیم!