نه حسندیر کی ملکده بئله جمال اولماز
نه حسندیر کی ملکده بئله جمال اولماز،
نه طلعتی کی بئله طلعت هلال اولماز.
هلال چرخده ائیلر زوال، وجهی ندیر،
کی بو هلال وجاهتده هئچ زوال اولماز؟
بو قامتینه خطادیر دئسم صنوبردیر،
چمنده سروده هرگز بو اعتدال اولماز.
لبین لعابینی بیمار عشقه وئر دادسین،
دوادی چشمهی کوثر، بئله زلال اولماز.
سنی وقار، منی حیرت ائیله ییب مبهوت،
گورنده سن منی منده سنی، سؤال اولماز.
دوتوب کنارینا اغیار نئیلهییم صد حیف،
کی باخماق یوزویه عاشق مجال اولماز.
دوربدو فوج کیمی دستهدسته عشاقین،
بو پادشاه جهاندا بئله جلال اولماز.
علیالدّوام سر کویون ائتمیشم منزل،
گشاده عارضیمه بیر در وصال اولماز .
تلطّف ایله نظر ائیله اهل عشقه طرف،
بو روزگاردا اوچ ایلده انفصال اولماز.
بو مستی سرزنش غیر یاندیریر باالله،
و گرنه آیریلیغین باعث ملال اولماز.
یوخومدو سیم و زریم باشییا نثار ائلهییم،
بو نقد جان کیمی لایق سنه نولا اولماز .
بو نظم دلکشه مضطر اگر باخا شعرا،
دئیلله جملهسی:«احسن! بئله مقال اولماز!»