منو
معرکه دوشدو
زولفون گؤتور اوزدن دئدیم، اول مه شکّه دوشدو
آیینه کیمی کؤنلومه گؤردوم، لکه دوشدو
خالِ سیهین گوشهٔ چشمینده گؤره ن تک
دریادا گزن فیکریمه گلدی تیکه دوشدو
ابرولرینا تیغ دئدیم، قانیمی تؤ کدو
قان ایله مهمیش گؤرنه بؤیوک معرکه دوشدو!
بیلدیم کی، منی اؤلدوره جک نازیله اول شوخ
بو واهیمه دن قلبیمه مین سکسکه دوشدو
جور ائتمه، دئدیم، عاشیقینه رحم ائله، ای گول
چوخ ظلم ائدن آخیرده گلیب پیس کؤ که دوشدو
زاهید منه ترک ائیله، دئدی بادهٔ نابی
بیرسؤز دئدی، یوز دفعه باشیندان یئکه دوشدو
گاه کؤنلومو ایستر آلا غمزن، گهی چشمین
بیچاره نی گؤر بیر نئجه چک هاچکه دوشدو
واحد نه قدر اینجه غزللر دئمیش آمما
باشدان ـ باشا بو بیر غزلی مضحکه دوشدو