بختیارین پادشاها جاواب وئرمه‌سی

دئدی پس بختیار: ای بختی آزاد!
همیشه سن اولاسان خۆرّم و شاد!
قضایا اولمویا تقدیر و تبدیل،
منی اؤلدورمگه سن قؽلما تعجیل.
گر اؤلدورسن منی ای شاه-دؤران،
اولاسان قورخورام آخیر پشیمان.
نئجه کیم، آه و حسرت چکدی بئهزاد،
پشیمان اولوبان ائیلردی فریاد.
دئیردی کی، پشیمانام، پشیمان!
ولاکین یوخ ایمیش بو درده درمان.
دئدی سولطان اونا: کیم ایدی بئهزاد؟
نؤشون اولدو پشیمان، قؽلدی فریاد؟