بختیارین پادشاها جاواب وئرمهسی
دئدی پس بختیار: ای شاه-والا!
سنین اولسون پناهین حق-تعالی،
یامانین اولماسین ای شاه-کامیل،
سنه اولسون سعادت جۆمله شامیل،
«تحمّول ائیلهمک اینسان ایشیدیر»،
«کی، تعجیل ائیلهمک شئیطان ایشیدیر».
دئییلدی مقصدیم، فیکریم خیانت،
ولاکین بویله اولدو منه قیسمت.
گؤرورسن کی، باشیم جلّاد الینده،
گۆناهسیز بیر اسیرم یاری زینده.
دۆشوندوکجه بو حال-زاریمی من،
کئچر بیچاره تاجیر خاطیریمدن.
میثال-من موراده یئتمهدی او،
جزا آلدی، جینایت ائتمهدی او.
– نه تاجیردیر؟ – دئدی سولطان هامان دم
اونون سن ماجراسین سؤیله بیر دم.