منو
امیرین فیتنه‌‌سی
کئچر گۆنلر، اؤتر آیلار، سراسر،
جاهاندا وصل-یاره یوخ برابر.
جمال-دیلبره مفتوندو سولطان،
وۆصالی گۆل‌جماله مات و حئیران،
ائدرکن یار ایله همساز دملر،
نیشاطی ذؤقیله پرواز دملر،
دۆشونمزکن نه‌دیر حالی دیارین،
اولوب مفتون فقط روخساری یارین.
گۆنوزلر همدمی ساغرله باده،
گئجه‌لر مست اولوب اوندان زیاده.
نه بیلسین کیم، کمینده گیزلنن وار.
اونو هر بیر دقیقه ایزله‌ین وار.
ارنلر سؤیله‌میشلر: «مرد-عاقیل،
اونوتماز دۆشمنی، ائتمز تغافیل».
گؤروب غفلت دمینده حؤکمداری
امیر آلدی اله کۆلّ ایختیاری،
قوروب مجلیس ائوینده خلوت ائتدی.
وزیری هم وکیلی دعوت ائتدی.
آچیب دیل صؤحبته ایقراره گلدی،
او، گیزلی مطلبی ایظهاره گلدی.
دئدی: – سیزدن دئییل مخفی خیالیم،
الیمدن گئتدی نازلی گۆل‌جمالیم!
نه قدری خیدمت ائتدیم پادیشاهه،
ولی وئردی جزا من بیپناهه.
اولوب رۆسوای-عالم من دیلفکار،
الیندن پادیشاهین ائیلرم زار.
ائدیردیم دؤولته ویجدانلا خیدمت.
ولی ائتدی منه سولطان خیانت،
اولوب اعیان و اشراف ج‍ۆمله خاموش،
امیرین سؤزلرینه وئردیلر گوش.
وزیر-کاریدان، اول مرد-هۆشیار،
جاوابیندا امیرین ائتدی ایخطار،
دئدی: خیدمتلرین ظنّیمجه مشهور،
قوشون سرکرده‌سی، ای مرد-مغرور!
سنین تدبیرینه یوخ شۆبهه اصلا،
سنه لایقدی مسند عرش-اعلا.
فساد و فیتنه‌‌یه قویدون نهایت.
سنه اۆمّید اولان چکمز ندامت.
وزیرلر ج‍ۆمله‌سی قارشیندا حاضیر.
نه سؤیلرسن اونو ایجرایه ناظیر،
اگر شاهدان قیصاص آلماق دیلرسن،
بیزی اؤز امرینه صادق گؤررسن.
حؤکومت مسندینه او نه لایق؟
بو تاج و دؤولته سنسن مۆوافیق.
«بیزه چۆن ظاهیر اولموشدور حقیقت».
اولوب واجیب ائدک عرض-ایرادت.
«قیلالیم جان و باش بو یولدا قوربان.
گرک مخلوع اولا مۆطلق بو سولطان».
او دمده بیرلشیب اشراف و اعیان،
بو تدبیری پسند ائتدی وزیران،
قوشون آماده اولدو حمله ائتسین،
غفیلدن باریگاهه دوغرو گئتسین.
توتوب زیندانه سالسین شاهی اول دم.
ولاکین ج‍ۆمله تدبیر اولدو برهم.
شاها صادق اولان بیر شخص درحال،
– نه یاتمیشسان! – دئمیش – شاهیم بو مۆنوال!
خیانت دالغاسی اطرافی آلمیش.
گمیده سئیر ائدنلر کئیفه دالمیش.
باشی‌نین گئج دئییلکن چاره‌سین قؽل!
هره فۆرصت وار ایکن اولما غافیل!
دۆشوب تشویشه سولطان بو خبردن،
خیلاص اولماق اۆچون شرّ و خطردن،
دۆشوندو چاره تاپسین بو ملاله،
خبر وئرمک گرکدی گۆل‌جماله.
چؽخیب اول دم سارایه دوغرو گئتدی.
اوتاقلاردان بیرینی خلوت ائتدی.
دئدی: – ای بختیمین پارلاق چؽراغی!
تلاش ائتمه، ولاکین آل سوراغی.
سنین عشقین منه وئرمیش سعادت،
توخونسا گر یولوندا جانه آفت!
قبوله حاضیرام، چکمم ندامت،
گلن هر بیر جفا منچون شرافت.
ولاکین هر طرفده قیل و قالدیر.
بو سئودادان خئییر گؤرمک ماحالدیر.
سفرچون چکمه‌لی هر جۆر سرانجام،
دیاری ترک ائدیب مۆطلق بو آخشام،
گئدک کیرمان-زمینه سۆرعت ایله.
بیزی مهمان ائدرلر حؤرمت ایله،
او مۆلکون پادیشاهی دادپرور،
کرامتده، سخاوتده هۆنرور،
اولوب مهمان اونا بیر خئیلی مۆدّت،
دؤزک هر بیر جفایه، دۆشسه فۆرصت،
ائدک عؤودت یئنه ده بو دیاره،
بودور البت بیزیمچون راه-چاره،
وار ایدی چۆن سارایدا گیزلی بیر راه.
او راهین وارلیغیندان غئیر از شاه،
نه بیر خادیم، نه بیر ناظیر، نه سرباز،
او گیزلی قاپیدان گیرمز و چؽخماز.
یهرلندی ایکی کؤهلن سمندر،
یۆکو خورجون دولو سیم ایله هم زر،
سووار اولدو آتا ار ایله عؤورت.
راوان اولدو یولا از راهی خلوت.
کمال-سۆرعت ایله گئتدیلر هئی...
اوزون یوللار بویونو ائتدیلر طی،
آشیب داغدان، کئچیب بیر خئیلی صحرا،
نه‌دیر قورخو، خطر، هئچ بیلمز اصلا.
آغیر یوللار عذابیندان یورولموش،
حرارتلی گۆنشدن خسته اولموش.
عطش سالمیشدی شاهی سانکی جاندان،
یول اۆزره بیر بولاق اولدو نۆمایان،
– بولاق باشیندا بیر دم ایستیراحت،
ائده‌لیم، – سؤیله‌دی سولطان نهایت.
جاهاندا وصل-یاره یوخ برابر.
جمال-دیلبره مفتوندو سولطان،
وۆصالی گۆل‌جماله مات و حئیران،
ائدرکن یار ایله همساز دملر،
نیشاطی ذؤقیله پرواز دملر،
دۆشونمزکن نه‌دیر حالی دیارین،
اولوب مفتون فقط روخساری یارین.
گۆنوزلر همدمی ساغرله باده،
گئجه‌لر مست اولوب اوندان زیاده.
نه بیلسین کیم، کمینده گیزلنن وار.
اونو هر بیر دقیقه ایزله‌ین وار.
ارنلر سؤیله‌میشلر: «مرد-عاقیل،
اونوتماز دۆشمنی، ائتمز تغافیل».
گؤروب غفلت دمینده حؤکمداری
امیر آلدی اله کۆلّ ایختیاری،
قوروب مجلیس ائوینده خلوت ائتدی.
وزیری هم وکیلی دعوت ائتدی.
آچیب دیل صؤحبته ایقراره گلدی،
او، گیزلی مطلبی ایظهاره گلدی.
دئدی: – سیزدن دئییل مخفی خیالیم،
الیمدن گئتدی نازلی گۆل‌جمالیم!
نه قدری خیدمت ائتدیم پادیشاهه،
ولی وئردی جزا من بیپناهه.
اولوب رۆسوای-عالم من دیلفکار،
الیندن پادیشاهین ائیلرم زار.
ائدیردیم دؤولته ویجدانلا خیدمت.
ولی ائتدی منه سولطان خیانت،
اولوب اعیان و اشراف ج‍ۆمله خاموش،
امیرین سؤزلرینه وئردیلر گوش.
وزیر-کاریدان، اول مرد-هۆشیار،
جاوابیندا امیرین ائتدی ایخطار،
دئدی: خیدمتلرین ظنّیمجه مشهور،
قوشون سرکرده‌سی، ای مرد-مغرور!
سنین تدبیرینه یوخ شۆبهه اصلا،
سنه لایقدی مسند عرش-اعلا.
فساد و فیتنه‌‌یه قویدون نهایت.
سنه اۆمّید اولان چکمز ندامت.
وزیرلر ج‍ۆمله‌سی قارشیندا حاضیر.
نه سؤیلرسن اونو ایجرایه ناظیر،
اگر شاهدان قیصاص آلماق دیلرسن،
بیزی اؤز امرینه صادق گؤررسن.
حؤکومت مسندینه او نه لایق؟
بو تاج و دؤولته سنسن مۆوافیق.
«بیزه چۆن ظاهیر اولموشدور حقیقت».
اولوب واجیب ائدک عرض-ایرادت.
«قیلالیم جان و باش بو یولدا قوربان.
گرک مخلوع اولا مۆطلق بو سولطان».
او دمده بیرلشیب اشراف و اعیان،
بو تدبیری پسند ائتدی وزیران،
قوشون آماده اولدو حمله ائتسین،
غفیلدن باریگاهه دوغرو گئتسین.
توتوب زیندانه سالسین شاهی اول دم.
ولاکین ج‍ۆمله تدبیر اولدو برهم.
شاها صادق اولان بیر شخص درحال،
– نه یاتمیشسان! – دئمیش – شاهیم بو مۆنوال!
خیانت دالغاسی اطرافی آلمیش.
گمیده سئیر ائدنلر کئیفه دالمیش.
باشی‌نین گئج دئییلکن چاره‌سین قؽل!
هره فۆرصت وار ایکن اولما غافیل!
دۆشوب تشویشه سولطان بو خبردن،
خیلاص اولماق اۆچون شرّ و خطردن،
دۆشوندو چاره تاپسین بو ملاله،
خبر وئرمک گرکدی گۆل‌جماله.
چؽخیب اول دم سارایه دوغرو گئتدی.
اوتاقلاردان بیرینی خلوت ائتدی.
دئدی: – ای بختیمین پارلاق چؽراغی!
تلاش ائتمه، ولاکین آل سوراغی.
سنین عشقین منه وئرمیش سعادت،
توخونسا گر یولوندا جانه آفت!
قبوله حاضیرام، چکمم ندامت،
گلن هر بیر جفا منچون شرافت.
ولاکین هر طرفده قیل و قالدیر.
بو سئودادان خئییر گؤرمک ماحالدیر.
سفرچون چکمه‌لی هر جۆر سرانجام،
دیاری ترک ائدیب مۆطلق بو آخشام،
گئدک کیرمان-زمینه سۆرعت ایله.
بیزی مهمان ائدرلر حؤرمت ایله،
او مۆلکون پادیشاهی دادپرور،
کرامتده، سخاوتده هۆنرور،
اولوب مهمان اونا بیر خئیلی مۆدّت،
دؤزک هر بیر جفایه، دۆشسه فۆرصت،
ائدک عؤودت یئنه ده بو دیاره،
بودور البت بیزیمچون راه-چاره،
وار ایدی چۆن سارایدا گیزلی بیر راه.
او راهین وارلیغیندان غئیر از شاه،
نه بیر خادیم، نه بیر ناظیر، نه سرباز،
او گیزلی قاپیدان گیرمز و چؽخماز.
یهرلندی ایکی کؤهلن سمندر،
یۆکو خورجون دولو سیم ایله هم زر،
سووار اولدو آتا ار ایله عؤورت.
راوان اولدو یولا از راهی خلوت.
کمال-سۆرعت ایله گئتدیلر هئی...
اوزون یوللار بویونو ائتدیلر طی،
آشیب داغدان، کئچیب بیر خئیلی صحرا،
نه‌دیر قورخو، خطر، هئچ بیلمز اصلا.
آغیر یوللار عذابیندان یورولموش،
حرارتلی گۆنشدن خسته اولموش.
عطش سالمیشدی شاهی سانکی جاندان،
یول اۆزره بیر بولاق اولدو نۆمایان،
– بولاق باشیندا بیر دم ایستیراحت،
ائده‌لیم، – سؤیله‌دی سولطان نهایت.