زاهدا

دردکش سرگشتۀ جام و خراب باده یم،
اعتباریم یوخ، آیاق توپراغ بیر افتاده یم.
هیچ رنگ ایله منه آبادلیق ممکن دئگیل،
من خراب بادۀ صاف و عذار ساده یم.
دئمزم دگمز منه غمزن خیالی، یا دگر.
دگمه قیدی چکمزم، عالمده بیر آزاده یم.
آب چشمیم جیزگینیر کویینده، امّا قدری یوخ،
دئمه سین بو درده کیمسه کی، مردم زاده یم.
زاهدا، مندن نه حاصل کیم، اوخورسان مسجده،
منده طاعت یوخ، هامان آلایش سجاده یم.
چرخ ذوقوندن نه حاصل کیم، وئریر تغییر حال،
ویرمدین ذوق آرتیریر مسکین ذوق باده یم.
ذوق ایسترسن، فضولی، ترک دنیا قیل کی، من
بولمادیم بیر ذوق بوندان غیر تا دنیاده یم.