من حریف ساده لوح

دوست بی پروا، فلک بی رحم، دوران بی سکون،
درد چوخ، همدرد یوخ، دشمن قوی، طالع زبون.
سایۀ امید زایل، آفتاب شوق گرم،
رتبۀ ادبار عالی، پایۀ تدبیر دون.
عقل دون همت، صدای طعنه یئر یئردن بلند،
بخت کم شفقت، بلای عشق گون گوندن فزون.
من غریب ملک راه وصل پرتشویش و مکر،
من حریف ساده لوح و دهر پر نقش و فسون.
هر سهی قد جلوه سی، بیر سیل طوفان بلا،
هرهلال ابرو قاشی بیر سرخط مشق جنون.
یئرده برگ لاله تک، تمکین و دانش بی ثبات،
سودا عکس سرو تک، تأثیر دولت سرنگون.
سرحد محبوب پر محنت طریقی امتحان،
منزل مقصوده پرآسیب و راه آزمون.
شاهد مقصد نوای چنگ تک پرده نشین،
ساغر عشرت حباب صاف صهبا تک نگون.
تفرقه حاصل، طریق ملک جمعیت مخوف،
آه، بیلمم نئیلییم، یوخ بیر موافق رهنمون.
چهرۀ زردین فضولی نین توتوبدور اشک آل،
گؤر اونا نه رنگ لر چکمیش سپهر نیلگون.