منو
نالۀ دلسوز
صبح سالیب ماه رخوندن نقاب،
چیخ کی، تماشایه چیخا آفتاب!
رشتۀ جانیم یئتر ائت بیر گره،
سالما سر زلف سمن سایه تاب.
مست چیخیب، سالما نظر هر یانا،
گؤرمه روا کیم، اولا عالم خراب.
کسمه نظر جانب عشاق دن،
نالۀ دلسوزدان ائت اجتناب.
شام لر انجم سایرام صبحه دک،
ای شب هجرین منه یوم الحساب.
دوزخه گیرمز ستمیندن یانان،
قابل جنّت دئگیل اهل عذاب.
سالدی آیاقدان غم عالم منی،
وئر منه غم دفعینه، ساقی، شراب!
رحم قیل افتاده‌لرین حالینه،
هیچ گرکمزمی سنه بیر ثواب؟
یار سئوال ائتسه کی، حالین ندیر،
خسته فضولی، نه وئرسن جواب؟