قیلما ضایع سورمۀ چشم جهان بینیم منیم

سجده دیر هر خانده بیر بت گؤرسم، آیینیم منیم،
خواه کافر، خواه مؤمن توت، بودور دینیم منیم.
باغبان، شمشاد و نسرینین منه عرض ائتمه کیم،
اول قد و رخساردیر شمشاد و نسرینیم منیم.
خاک درگاهین نظردن سورمه، ای سیلاب اشک،
قیلما ضایع سورمۀ چشم جهان بینیم منیم.
اشک موجی گزدیریر هر یان تنیم خاشاکینی،
ممکن اولماز اشک تحریکیله تسکینیم منیم.
چاره اومدوم لعل شیرین نیندن اشک تلخیمه،
تلخ گفتارایله آلدین جان شیرینیم منیم.
منده ساکن اولدی درد عشق مجنوندان کئچیب،
اوندان آرتیق دیر مگر عشق ایچره تمکینیم منیم؟
ای فضولی، هر یئتن طعن ائیلر اولدی حالیمه،
بو یئتر اهل ملامت ایچره تحسینیم منیم.