منو
سرورا! قاپیندا بی سامان و بی سردیر غریب
سرورا! قاپیندا بی سامان و بی سردیر غریب،
بخت نافرجام ایله خاکه برابر دیر غريب.
بو خزان بی‌کسی، یارب! باهار اولمازمی کیم
هر زامان دست تؤهی، روخساره چون زردیر، غریب!
صدر غمده، مسند خوف و خطر خالی دگیل،
اشبو ایکی منصبه لاید مقرّردیر، غریب!
بنده‌ی بی‌کسلری لوطف ائیله، رحمت قیل، شها!
قابیل انعام شاه بنده پروردیر، غریب.
جانیله باش ائت فدا شاهین یولوندا، چکمه غم،
ای غریبی! چون طُفیلِ آل حیدردیر، غریب.
بخت نافرجام ایله خاکه برابر دیر غريب.
بو خزان بی‌کسی، یارب! باهار اولمازمی کیم
هر زامان دست تؤهی، روخساره چون زردیر، غریب!
صدر غمده، مسند خوف و خطر خالی دگیل،
اشبو ایکی منصبه لاید مقرّردیر، غریب!
بنده‌ی بی‌کسلری لوطف ائیله، رحمت قیل، شها!
قابیل انعام شاه بنده پروردیر، غریب.
جانیله باش ائت فدا شاهین یولوندا، چکمه غم،
ای غریبی! چون طُفیلِ آل حیدردیر، غریب.