آتلی‌لارین

آتلی‌لارین کئچدیگی یئر
تاپدالاندی، توزا باتدی.
بیر گئجه‌ده دلی شئیطان
یوردوموزا ماتم قاتدی.

گۆن پارلادی، پاییز گۆنو،
رنگی قؽزیل قانا دؤندو.
یئر تیتره‌ییب، ائو یؽخیلدی،
اوجاقداکی آتش سؤندو.

ائوسیز، یوردسوز قالان ائللر
غۆربت ائلده سۆروندولر.
شن اۆرکلی قؽز گلینلر،
ماتملره بۆروندولر.

بیر چوخ ایگید، دۆشمن قؽران،
«بو دۆنیایا گلیب کئچدی»،
بو دۆنیادا قالانلار دا:
«کاروان کیمی قونوب کؤچدو».

مگر بونجا قارا گۆنلر
آلینلارا یازی اولدو؟
دۆنیا گۆلوب گۆللنرکن،
بیزیم باغین گۆلو سولدو.

نه‌دن دیلین دانیب شاعیر
یالتاقلانیب ثنا ائتدی؟
خنجر وئریب جلّادلارا،
قان ایچنه دوعا ائتدی؟