قادین! ای سئوگیلی همشیره، اویان!
آنا! ای نازلی قادین، قالخ! اویویان
دایما مؤوتله همدوش اولویور،
ظلّ و مؤحنتله همآغوش اولویور،
ایشته سؽیریلمادا هپ ظۆلمتلر!..
آغاریر دان یئری، قالخ،ایشته سحر!..
اویان، اطرافینی سئیر ائت ده دۆشون!
بۆتون اؤولاد-وطن ایشته بو گۆن
یالینیز سندن اومار صدره شفا،
یالینیز سنده بولار روحا قیدا.
آنا اؤولادینی بسلر، بؤیودور،
آناسیز میلّت، اوت، اؤکسوزدور.
سنین عالمده وظیفهن، حیصّهن
نه بؤیوک، هم نه آغیردیر، بیلسن؟!
قادین! ای سئوگیلی، شفقتلی ملک!
بو قدر صبر و تحمّول نه دئمک؟
او لطافت، او نجابتله سانا،
بو اسارت، بو حقارت نه روا؟!
سن نهسن؟.. کندینی بیل، ضعفی بوراخ!
هپ نصیبینمی سنین سیلله، دایاق؟
چکمه آه، ائیله مۆکدّر، محزون،
آغلا گؤز یاشلارین آخسین، جوشسون!
آغلا، فریادینی دویسون ارلر،
بلکه اینصافا گلیب رحم ائدهلر.
«آغلا، هپ آغلا!» دئدیم، چوخ یانیلیش...
چؽنلاسین، مؤوجهلنیب یۆکسلسین
او سسین قوّتی، تأثیری بؤیوک...
آغلا، تا لرزهیه گلسین یئر، گؤگ
باخ، باخ اینسان نه قدر آلدانییور؟
خاییر، اصلا منی سن دینلهمه، دور!
«آغلا، هپ آغلا!» دئدیم، چوخ یانیلیش.
آغلاماقدان نه چؽخار سانکی؟ چالیش!
اولویور ایشته حۆقوقون پامال،
چالیش، اؤیرن، آرا، بول، حاقینی آل!
پردهی-ظۆلمت ایچیندن سؽیریل!
قهرمانلار کیمی غوغایا آتیل!
فضل و عۆرفانلا مۆجهّز اولاراق
جهلی یؽخ، غفلتی یاخ، عجزی بوراخ!
کیمسهدن گؤزلهمه یاردیم اصلا؛
یالینیز کندینه کندین آغلا!