منو
یارین جفای غمزه‌سی جانیمده یاره‌دیر
یارین جفای غمزه‌سی جانیمده یاره‌دیر،
آه و فراق الینده جگر پاره پاره‌دیر.
یارین غمینده آغریما ای دل جفاسینه!
قیلگیل وفا که جورو اونون بیشماره‌دیر.
محشر گونونده مسکنی دارالخلود ایمیش،
اول عابدین که قبله‌سی رخسارِ یاره‌دیر.
قانیمدان اسریدی چون اونون فتنه گؤزلری،
جانین همیشه میلی او چشم خماره‌دیر.
یارب! نه‌دیر که کؤنلوم ایریشمز وصالینه؟
پیوسته داغ حسرتی باغریمدا یاره‌دیر.
کیم که بو یولدا مرید اولدو ای رفیق!
سمعینده عارفین نفسی گوشواره‌دیر.
چون ذرّه‌دیر حقیقی، اونون حسنی آفتاب،
مهتاب چهره‌سینده نئچون کیم ستاره‌دیر.
آه و فراق الینده جگر پاره پاره‌دیر.
یارین غمینده آغریما ای دل جفاسینه!
قیلگیل وفا که جورو اونون بیشماره‌دیر.
محشر گونونده مسکنی دارالخلود ایمیش،
اول عابدین که قبله‌سی رخسارِ یاره‌دیر.
قانیمدان اسریدی چون اونون فتنه گؤزلری،
جانین همیشه میلی او چشم خماره‌دیر.
یارب! نه‌دیر که کؤنلوم ایریشمز وصالینه؟
پیوسته داغ حسرتی باغریمدا یاره‌دیر.
کیم که بو یولدا مرید اولدو ای رفیق!
سمعینده عارفین نفسی گوشواره‌دیر.
چون ذرّه‌دیر حقیقی، اونون حسنی آفتاب،
مهتاب چهره‌سینده نئچون کیم ستاره‌دیر.