مردم دیده لریم رنجه‌دی اشک ایچره مودام

نه قدر گر اولا بو چرخ جفاجوده بلا،
اولماز اول قدر کی، وار اول بت بدخوده بلا.
نه بلا لر گتیریر باشیما چشمین، یا رب،
نه قدر وار ایمیش اول نرگس جادوده بلا.
خط و خال و سر زلفوندن اولوب قان کؤنلوم،
کیم گؤروبدور بو قدر لشکر هیندوده بلا.
مردم دیده لریم رنجه‌دی اشک ایچره مودام،
رسم دیر، کیم کی غریق اولسا چکر سوده بلا.
ای کؤنول، زلف ایله ابروسونا میل ائتمه کی، وار
چین زلفونده خطا، اول خم ابروده بلا.
تاپا جاق دیر منی هر یئرده کیم، اولسام گویا،
اولماسام من، قالا جاق دیر غم و قایقوده بلا.
گؤرممک یاری بلا، گؤرمگی غیرایله بلا،
سیّدا، دوش، ییخیل اؤل، او دا بلا، بو دا بلا!