دئدی: ای سیّد بیچاره، نولوبدور کی، سنه

دون کی، خورشید اوزونه ابر سیاه اولدو حجاب،
مشک دن عارضینه شاهد چین چکدی نقاب.
نصف شب چشم کواکیب کیمی هنگام سحر
توتدو آسایش اوچون اهل جاهان چشمینی خواب.
من دل خسته، کؤنول ایچره خیال لب یار،
من کی، محنت زده باشیمدا خومار مئی ناب.
صبحدک دیدۀ اختر کیمی بیدار گؤزوم،
زار و افکار و دل آزرده و مشغول کتاب.
ناگهان حلقۀ دردن اوجالب چرخه صدا،
لرزه اندامیما دوشدو، ائشیدیب، چون سیماب
کی، خدایا، بو زامان کیمدو بو قاپونی دؤین،
دئییلم بیر کسه مدیون کی، گلیب آلسین حساب
و نه من بیر کس ایله ائیله‌میشم جنگ و جدل،
گله فراش منه ائتمک اوچون زجر و عذاب.
بو نه مسجیددو کی، هر لحظه قاپوسون آچالار،
بو نه میخانه دو کیم، ایسته یه‌لر جام شراب.
بو نه حمام “صیفاهان”دو کی، وقت و بیوقت،
خلق غسل ائتمک اوچون ایله یه هر لحظه شتاب.
بو دئییل حاجی کمال اوغلو تقی نین اوتاغی،
نصف شب صحبت اوچون ائیله یه‌لر دقّول باب.
القرض، خوف و رجا ایله آیاغه دوردوم،
پس دردن اونا وئردیم بو طریق ایله جاواب.
کیمسن، آیا نه ایشین وار بو شب تارده کیم،
سالمیسان گنبد گردونه صدا، خانه خراب؟
آزمسان یول بو شب تیره مسافرسن اگر،
کاروانگاه دئییل بو، یئری، توت راه ثواب!
قسم اول منعم و فیاضه کی، سایلسن اگر،
یوخدو بیر شئی کی، وئریب حاصل ائدم اجر و ثواب.
ائشیدیب بو سؤزو سسلندی کی، ای دیوانه،
بو نه افسانه سخن دیر، بو نه بیهوده جاواب؟
بیلدیم اول دلبر مئهپاره‌دی کیم، عشقیندن
یوخ ایدی دلده توان بو دل غم دیده ده تاب.
سیچراییب برق تک آچدیم قاپینی سرعتله،
گؤردوم اول ماهی تؤکوب گون اوزونه عنبر ناب.
خال مشکینی اونون طرف لب لعلینده
ائله دیر، سانکی قونوب کوزۀ شکّرده زوباب.
زلف پرچین و گره گیری رخ آلیندا،
سانکی بیر عقرب دیر مشک ایله ائتمیش مهتاب.
عارضی اوزره عرق سانکی گول اوزره شبنم،
یا دوزولموش تبق لاله ده لؤلوی خوشاب.
اؤلدوروب بیر نئچه یوز عاشیق سرگردانی،
ائیله‌ییب اللرینی قان ایله اول شوخ خیزاب.
دئدی: ای سیّد بیچاره، نولوبدور کی، سنه،
راحت خوابده دیر خلق، ولی سن بیخواب؟