منو
انوری نین شاعرلیگی
انوری نین شاعرلیگی
نقل دیر، انوری اوایل حال
اولدی اهل نجوم، او چرخ کمال.
روزگاری کئچیردی ذلتله،
فقر و فاق ایله، مین کدورتله.
از قضا گؤردو اول سپهر وقار
بیر نفر توسنه اولوبدو سوار.
ساغ و سول دان غلام لر موفور،
“تریقو” سؤیله‌ییب ائدرلر عبور.
سوردو:– کیم دیر بو شخص والاشان؟
دئدی لر:– شاعر بدیع بیان.
دایم ائیلر مدایح سنجر،
اونا اکرام ائدر شه کشور.
انوری واقف اولجاغین حاله
باخدی حالینا، چکدی بیر ناله.
دئدی:– وا غیرتا! بس علم نجوم
اولوب عالمده شعردن مذموم.
بس منه واجب اولدی شاعر اولام،
فن اشعار و نظمه ماهر اولام.
او گئجه یاتمادی او بی پروا،
بیر گؤزه ل نظم ائیله‌دی انشاء.
سنجرین مدح قیلدی آثارین،
دئدی بو مطلع ایله اشعارین:
“گر دل و دست بحر و کان باشد،
دل و دست خدایگان باشد”*.
گئدیبن شاهه ائیله‌دی تقریر،
چوخ پسند ائتدی شاه عرش سریر.
شاه دن تاپدی مال و دولت و جاه،
آخر اولدی ندیم مجلس شاه.
چون وار ایدی نجومدن خبری،
شاهه تقریر ائدردی هر اثری.
——————————————
* اگر اورک ایله ال دنیز و معدن اولسا،
[او آدام] آللاهین الینده و قلبینده [یعنی
آمانیندا، محافظه سینده] اولار.