حکمت

حکمت

کورلار حفظ ائده له قرآنی،
لیک بیلمزلر اوندا معنانی.
اوخویور لفظینی عبارتله،
مدّ و اشباء ایله، قرائتله،
بیلمییر هیچ امر و احکامین،
خالقین ائتدیگی سرانجامین.
آدینی خلق آرا قویوب عارف،
سرّ قرآنه اولماییب واقف.
بونو قرآندا حق دئییبدو: حمار
مثل اوزره کی، “یحمل الاسفار”*.
اوخویور چوخ کس آیۀ قرآن –
کی، اونا لعنت ائیله یر فرقان.
بیزه لازمدی بس بیلک معنا،
تا اولاق مرد عالم و دانا.
بیز گرک کشف ائدک رموزاتی،
فهم ائدک غامضات آیاتی.
حکم حق لفظدن دئیل مشتق،
حاجی لیلک ده ائیله یر لق لق.
لفظینه قانع اولما، ای دانا،
بیزه لازمدی لفظدن معنا.
اجری وار، سن اوخو عباراتین،
لیک ادراک قیل اشاراتین.
دئدیگین لفظه بیلگیلن معنا،
اولما نسناس کیمی، ای دانا!
بعید عباراته اولما، ای عاقل،
سنی معنادان ائتمه سین غافل.
تاپ سعادت مقدماتیندان،
محکمات و مشبهاتیندان.
هر قوشون واردی بیر سیاق سسی،
بلبلون خوش ترانه دیر نفسی.
قمری و عندلیب و صلصل و سار
کبک و تیهو و سرچه، زاغ و هزار؛
جمله سی اؤز دلیله ذکر ائیلر،
خالق کردگاره شکر ائیلر.
جغد هر لحظه سیلییر حق حق،
ایستییر حق لقاسینی لق لق.
هودهود ائیلر هدیه صبحانه،
ملخی بخش ائدر سلیمانه.
بودور، ای خوشترانه، ذکر خروس
“اوزکورالله” ای گروه نفوس.
دُرج معنادو نالۀ دورّاج،
شرحی قاموسه دیر اونون محتاج.
فاخته صبح وشام ائدر:کو، کو،
“هوه موجود لیس الا هو”**.
طوطی خوش سخندو رامش گر،
هر زامان مجلسه تؤکر شکّر.
هند معناده ذکر ائدر طاوس،
سؤیلیر:– یا غفور و یا قدوس!
اوجالیر هر زاماندا نالۀ زاغ،
ائیله ییر یار بی نشانی سوراغ.
جمله اولموش حقیقته شاغل،
سیّدا، اولما ذکردن غافل.
———————————————————————-
* “کل حمارین یحمل الاسفار” – دالینا اودون یوکلنمیش ائششک کیمی
** او [الله] همیشه موجوددور، اوندان باشقاسی یوخدور