همدان کندی نین حکایتی

همدان کندی نین حکایتی
الله ها رشوت

همدان اؤلکه سینده خود الان
واردی بیر قریه، خلقی چوخ نادان.
نئجه وار بیزده قریۀ لاهیج،
“لا” به معنای هیچ، “هیچ” ده هیچ.
بیر ایل اول قومه قحط اولور باران –
کی، قالیرلار سفیل و سرگردان.
ائدیر اول قوم زار جمعیت –
کی، گرک تانرییا وئرک رشوت،
تا بیزه گؤی دن ائندیره باران.
بیر قدر سیم و زر قیلیب سامان،
باغلاییب دستماله سیم و زری،
وئردی لر کتخدایه سیم و زری.
کتخدا عازم اولدی مولایه،
دوشدی بیچاره کوه و صحرایه.
گزدی صحرانی زار و سرگردان،
الده رشوت، اؤزو خدا جویان.
“رب ارنی”* دئییب گزیردی روان،
ناگهان بیر سواره اولدی عیان.
دئمه کیم، بیر امیر شاهسوار
ائیله‌میش او گونده عزم شکار.
الده شاهین آهنین میخ لب،
ایکی تازی یانیندا طوقی ذَهَب.
گؤرجیین اول امیر ذی شاَنی،
توتدی حیرت او مرد نادانی.
بئله فکر ائتدی کیم، خدا دیر بو،
دئدی کیم، دردیمه دوا دیر بو.
یوگوروب سجده قیلدی اول کودن،
دئدی:– ای خالق زمین و زمن!
منی گؤندردی بیر بؤلوک فقرا
عرض ائدیرلر کی، ای شه والا،
بو قدر سیم و زردی رشوتیمیز،
یوخدو بوندان فزونه قدرتیمیز.
بیزه باران رحمت ائیله عطا،
نار قحط ایله یانماسین فقرا.
اول الون اوسته جبرئیله قسم،
بو ایکی شوخ عزرئیله قسم.
بیزی رحمتدن ائیله‌مه نومید،
قفل مقصوده شفقتیندو کلید.
بیلدی کیم، عقلی یوخدو، مختصری،
آلدی، ائتدی قبول سیم و زری.
دئدی:– اولدی قبول رشوتووز،
یاخشی نیتدو، قورخما، نیتووز.
بو گلن جمعه بی قصور و گمان
سیزه انزال ائیلرم باران.
شاد اولوب گلدی اول فقیر، سحر،
وئردی بو ماجرانی خلقه خبر.
دئدی:– گؤردوم خدای عرش برین،
علی نین اوسته جبرییل امین،
ایکی عزراییلی یانیندا عیان،
تیزچنگال و آهنین دندان.
گؤرجیین سجده ائیله‌دیم بنیاد،
ائیله‌دیم رشوتیمی پیشنهاد.
گرچی بیر تحفۀ محقر ایدی،
لیک اکرام ایله قبول ائله دی.
روز جمعه او منبع احسان
بیزلره وعده ائیله‌ییب باران.
از قضا، روز جمعه یاغدی یاغیش،
مرتفع اولدی سیل یئددی قاریش.
قریه حیوانلاری هلاک اولدی،
خلق طوفانلا زهرچاک اولدی.
دئدی لر:– اول خدای بی منت
هاردا گؤرموشدو مین تومن رشوت؟
پولو چوخ گؤردو، ائیله‌دی افراط،
دئیه سن کی، آتیبدی حب نشاط.
——————————-
* آللاهیم، گؤرون.