اوغلوما خطاب

اوغلوما خطاب

ای اوغول، عالیم اولسا ربانی،
سن اونون اول درینده دربانی.
من اؤزوم کیم، زمانه سرورییم،
علمانین کمینه چاکرییم.
نئجه کیم، واردی فاضل شیروان،
اول بهین زادۀ شه دوران،
منبع علم و حلم و نور جلی،
معدن فضل و بذل سیّد علی.
علم و افضل قبایل دیر،
مهبط جملۀ فضایل دیر.
یوخدو ذاتیندا بوی رنگ و ریا،
غیرلر لفظ دیر، بودور معنا.
لیک بیر پاره مرد حیلت گر،
ایلییر درس ایچون عراقه سفر.
کیمی سی شهر اصفهانه گئدیر،
کیمی سی یزد و بهبهانه گئدیر.
کیمی سی کربلایه عازم اولور،
نئچه شئی لر اونا ملازم اولور.
اوخویور هر بیری بئش آلتی ورق،
سونرادان ساققالا وئریر رونق.
زاده الله عراقده طلاب
موت و صیغه دن اولور سیراب.
هر زامان واقع اولسا اوثر و هرج،
. . . ائیلییر امید فرج.
قویۀ باهی گؤرمه سه افراط،
بیرده گؤردون آتیبدی حب نشاط.
گونوزو صیغه نی ائدر ازبر،
گئجه‌لر نازنینه همبستر.
“نفره منکم” آیه سین اوخویور،
چوخوسون سینه دن یالان توخویور.
قورتاریر پولی چون اولور مغلوب،
وطن اهلینه گؤندریر مکتوب –
کی، ایا ساکنان اهل وطن،
چکمیشم اون بئش ایل ریاضت من،
ائدیرم کسب علم لیل و نهار،
گوندوزوم درس دیر، گئجم تکرار.
همدمیم شب “اصول کافی” دیر،
سیزه آنجاق بو علم کافی دیر.
شهرتیم گون تکی جاهانی توتوب،
رفعتیم ارض و اسماء نی توتوب.
علمه علامۀ زمانم من،
الم خلق کون فکانم من.
اولموشام علم و فضلده ممتاز،
“فخر رازی” دئیل منه همراز.
علم ایله هر مکاندا آدیم وار،
گؤزووز آیدین، اجتهادیم وار.
گلمه ییمده اگرچی وار تأخیر،
ائدیرم من رساله می تحریر.
منه بیر قدر پول ائدین ارسال،
لشکر فقره اولموشام پامال.
گئجه‌لر شمعه تاپمیرام بیر پول –
کی، یازام شرح مشکلات اصول.
چوخ گئجم وار کی، شام سیز یاتیرام،
چای سیز، هم طعام سیز یاتیرام.
بو پیامی ائشیتجک اهل وطن،
آلیشیب، اود توتوب چی مرد و چی زن.
بیر قدر جمع ائیله‌ییب زر و سیم،
گؤندریرلر کی، هیچ ائیله‌مه بیم،
پول گلیر هر قدر کی، سن قالاسان،
تکی سن صاحبی اجتهاد اولاسان.
پول کی چاتدی جناب طلابه،
یئنه وئردی ازل کی مس قابه.