چوبانین حکایتی
یای گونو شهره گلدی بیر چوبان،
دَیَنَک الده، سیر ائدیب هر یان.
ناگاهان گؤردو بیر نفر باققال،
دولدوروب بوز تباقه مالامال،
سسلنیر هر زامان کی، “آی یخه سر!”
بو کلام ائیلهدی چوبانه اثر.
بوزو اول احترامده گؤرچک،
یوگوروب وردو بیر نئچه دینک.
دئدی:– باخ، باخ، بیزی بیلیر قانماز!
ائله بیلدی چوبان بونو تانیماز.
قیشدا قیردی قویون قوزوم یکسر،
بورادا آدینی قویوب “یخه سر”.