آسلان و قاریشقا احوالاتی

آسلان و قاریشقا احوالاتی

یای گونی ایستی ایدی، بیر آسلان
بیر ماغارا ایچینده اولدی نهان؛
تا کی راحت اولا حرارتدن،
دینجه له زحمت و مرارتدن.
اوستونه بیر قاریشقا چیخدی روان،
گزیبن سیرائیله‌دی هر یان.
دیکسینیب شیر دوردی وحشتدن،
تولکو گلدو اونا او حالتدن.
دئدی:– ای جانورلرین شاهی،
اوجالان عرشه خیل و خرگاهی،
سنده کیم، بو هنر، بو قدرت وار،
ذات پاکیندا کیم، شجاعت وار،
مور کیم، بیر ضعیف خلقت دیر،
بس نئدیرسن، بولار نه وحشت دیر؟
دئدی:– ای تولکو، وحشتیم یوخدور،
موردن هیچ زحمتیم یوخدور.
لیک بو عاردیر منه پیدا –
کی، چیخا پادشاهین اوسته گدا.
سیّدا، وئرمه اوز گدالره سن،
دوشمه بو محنت و بلالره سن.
چون گول گلشن وفاسن سن.
نیه هر خاره آشناسن سن؟
بلبل گلشن حقیقت سن،
مو مجاز ایله قیلما الفت سن.
قفس جسمی سال بو ویرانه،
ائیله پرواز باغ رضوانه.