سفئه قاضی

سفئه قاضی

واردی بیر قاضی بلند جناب،
از قضا بیر گئجه اوخوردو کتاب.
گؤردو قاضی یازیبدیلار حکمت –
کیم، اولا کیمسه ده بو ایکی صفت:
باشی کیچیک اولا، اوزون ریشی،
اولور احمق زمانه ده او کیشی.
دئدی، ای وای کیم، بو ایکی صفت
تاپیلیر منده، بس زهی خجلت!
او گئجه پرت اولدی احوالی،
صبح شاگردین ائیله‌دی حالی.
دئدی شاگرد:– ای امام مبین،
اولما بو فکردن عبث غمگین.
لیل الله الحمد کیم، کمالین وار،
گؤزه ل آداب و یاخشی حالین وار.
بو دئیل شرع و فقه مسئله سی،
گلیب اهل قیافه نین هوسی،
چوخ یازیبلار بو نوع احوالات،
اعتباری ندیر اونون، هیهات!
دفعۀ ثانی، اول رفع جناب
اوخویوردو گئجه ائوینده کتاب.
یئنه اول سرگذشته اولدی دچار.
دئدی کیم، خیر، منده وار آثار.
ائتدی شاگرد وصفیمی ظاهر،
منه وئردی تسلی خاطر.
منده احمقلیگین علامتی وار،
بس گرک چاره سین تاپام ناچار.
باشا عمّامه نی بؤیوک قویارام،
اولو باشیم بؤیوک، توتار آرام.
کسرم نصفینی چو ساققالین،
رفع اولور غصه سی بو احوالین.
اولماسام من اگر اوزون ساققال،
منی احمق دئمزلر اهل کمال.
بیر وجب توتدی ریشین اول مرتاض،
آختاریب ائوده تاپمادی مقراض.
توتدی ریشین چراغا، اودلاندی،
یاندی ساققالی، هم الی یاندی.
قویدو الدن تمام ساققالی،
سربسر یاندی هم رخ آلی.
همی یاندیردی ساققالین، هم اوزون،
آلو آز قالدی کیم، چیخاردا گؤزون.
یئربیئردن اوزو تلوقلاندی،
اؤزونین آخماق اولدیغون قاندی.