حسن قارا هادی یه

حسن قارا هادی یه

ای اولان هادی ارباب ذلالت، هادی،
ای موضلینی ائدن حقه هدایت، هادی.
ائیله دین سن کی، بو مهدی ایله عادت، هادی،
ائله بس عالمه تبلیغ رسالت، هادی!

“احسن القایده نین” صاحبی، یاخود اؤزو بگ،
یازمش ایدی، نه روا خلق اویور، آغ کؤینک؟
سن، اوبا آشری، عزیزیم، نیه لازیم هورمک،
نه اوچون ائیله دین اظهار عداوت، هادی؟!

انشالله سابا بیرگون یئتیشیر، ماه عزا
گئی کفن، یار باشوی، تؤک یاشوی، باغلا قرا،
سنی میداندا گؤره ن کیمسه دئسین نامخدا،
ائله‌ییب دیر یئنه عالمده قیامت هادی!

الووی توتمادی بیر کیمسه کی، قارداش، سنین،
جان سنین، جسم سنین، تیغ سنین، باش سنین.
جمع اولا باخماق اوچون سنّی، قزلباش سنین،
باخیبان اونلارا سن ائیله فخارت، هادی!

لیک سیز بیر پارا بدعت لر ائدیب سیز ایجاد،
قویموسوز آدینی سیز تعزیه، ای اهل فساد!
سیزه بو تعزیه دن اؤزگه هوسلردی مراد،
من اؤلوم، سن بیر اؤزون ائیله مروت، هادی!

بو دئییلمی غرضین باشوی سن چاپماقدان،
یعنی کی، جانیمی جانانه ائدردیم قربان،
مالوی بس نه اوچون ائیله مییرسن احسان،
قورو باش چاپماغا سن ائتمیسن عادت، هادی!

خاطرین جمع ائله کیم، گر بو ایشه رسم عزا
سنه نفرین ائده جک پادشه کربوبلا،
بدنین زحمتینه شرع ده یوخدور فتوا،
یوخسا وار سیزده، گؤره ک، تازه شریعت، هادی؟

لیک پیغمبر اولان هجو ائله مز امّتینی،
کیشی لازیمدی چکه امّتی نین غیرتینی،
گرچی هجو ائیله یه نین یوخدو کسن
سنه بو هجو نه فرض اولدو، نه سنت، هادی!

خاچ پرست لر هامی سی آچدی گؤزون دوشدو قاباق،
دالدا قالدیق تؤکولوب جهل ایله بیز، آی سارساق!
بس نه وقتی بیزه قسمت اولاجاق گؤز آچماق؟
عقله گل، تانرییا باخ، بسدی بو غفلت، هادی!

بو حدیثی نه زامان ذکر قیلیب پیغمبر –
کی، اولور روس دلیلن اوخویان کس کافر؟
الله، الله، بو نه بهتان دیر، ایا حیلت گر،
اختلافات لیسان دیر بیزه نعمت، هادی!

کیم کی، بیر دل بیله، بیر نعمته اول واصل دیر،
کیم کی، چوخ بیلسه، او چوخ نعمته بس شامل دیر،
لیک عالمده هر اول کیمسه کی، ناقابل دیر،
ائده جک غیر لسانی او مذمت، هادی!

کیم دئیر آغلاما سن کربوبلا سرورینه؟
جانیمیز جمله فدا اولسون اونون اکبرینه،
آغلادی ارض و سما تشنه اؤلن اصغرینه،
اونو انکار ائده نین ذاتینا لعنت، هادی!

بیزده مدت “زربه زئید” کتابین اوخودوق،
رشتۀ عمروموزو نحو ایله صرفه توخودوق،
باری بیز طایفه ازّلده یئنه بیر قودوغوق
اولموشوق ایندی داخی عین نجاست، هادی!

توت، حسن بئی بیزه تعلیم ائله ییر درس زلال،
گؤتوروب بوینونا اول، کافر اولوب، وزر و وبال،
نیه تعلیمه سیز اطراف لی قیلیرسیز ارسال،
بیلمییرسیز نیه بس عیب و قباحت، هادی؟

اوخودور جمله اوشاقلارینی خان و بگووز،
نعمت روس ایله پرورده اولوب جمع ده گووز،
بیلمه ین روس دلینی بلکه اولا تک تکیووز،
سیزده وار هامی دان آرتیق اونا رغبت، هادی!

شکرلله کی، بیزیم پادشه کشور روس،
اول زاماندان کی، ائدیب تخت عدالتده جلوس.
بیزلری ائیله‌مه‌ییب علم و ادب دن مایوس،
دولدوروب عالمی انصاف لی عدالت، هادی!

مرحبا ملک قاراباغین عزادارلری،
تان افزون ائله سین سیز تکی دیندارلری،
سیّدا، بسدی، اگر گؤرسه بو اشعارلری،
چکه جک توتدوغو کرداره خجالت هادی.