منو
خدایا نئیله‌ییم یاریم منه تا مهربان اولسون
خدایا نئیله‌ییم یاریم منه تا مهربان اولسون،
روادیر روز و شب کاریم منیم آه و فغان اولسون.
تمنا ائیلرم دائم نگار ایله ائدم صحبت،
بو ناراضی دییل هر کس منیم تک باغری قان اولسون.
منیم اول نرگس مستی الیمدن اختیار آلمیش،
من بی‌چاره تک یوخدور بیر عاشق ناتوان اولسون.
بو زنجیر محبتده گرفتار اولسا هر کیمسه،
خالص اولماز اگر پیر و اگر تازه جوان اولسون.
اسیب باد جفا بو گلشن امّیده عالمده،
بودور قورخوم کی بو گلشن جفا ایلن خزان اولسون.
نگارین عارضی خال سیه‌دن عاریدیر زیرا،
غلطدیر باغ جنتده حبشدن باغبان اولسون.
او قامت کی قیامت دور ائیلردی گلستاندا،
من هرگز ائتمرم باور بئله سرو روان اولسون.
بو شوخ دلربا بیر دلبر غدّاردیر یاران،
گؤرونموب بیر نفر عاشق اونیلن کامران اولسون.
دئدیم:«سالما عذارا گیسوان عنبر افشانی.»،
دئدی:«هئچ گؤرموسن بیر باغچه بی‌پاسبان اولسون؟».
دئدیم:«آیا نه‌دندی مضطری ائتدین بئله مجنون؟»،
دئدی:«وجهی بودور عشقی بو نوعی امتحان اولسون!»
روادیر روز و شب کاریم منیم آه و فغان اولسون.
تمنا ائیلرم دائم نگار ایله ائدم صحبت،
بو ناراضی دییل هر کس منیم تک باغری قان اولسون.
منیم اول نرگس مستی الیمدن اختیار آلمیش،
من بی‌چاره تک یوخدور بیر عاشق ناتوان اولسون.
بو زنجیر محبتده گرفتار اولسا هر کیمسه،
خالص اولماز اگر پیر و اگر تازه جوان اولسون.
اسیب باد جفا بو گلشن امّیده عالمده،
بودور قورخوم کی بو گلشن جفا ایلن خزان اولسون.
نگارین عارضی خال سیه‌دن عاریدیر زیرا،
غلطدیر باغ جنتده حبشدن باغبان اولسون.
او قامت کی قیامت دور ائیلردی گلستاندا،
من هرگز ائتمرم باور بئله سرو روان اولسون.
بو شوخ دلربا بیر دلبر غدّاردیر یاران،
گؤرونموب بیر نفر عاشق اونیلن کامران اولسون.
دئدیم:«سالما عذارا گیسوان عنبر افشانی.»،
دئدی:«هئچ گؤرموسن بیر باغچه بی‌پاسبان اولسون؟».
دئدیم:«آیا نه‌دندی مضطری ائتدین بئله مجنون؟»،
دئدی:«وجهی بودور عشقی بو نوعی امتحان اولسون!»