منو
دولاندیریر اوزونو مندن اول قدی شمشاد
دولاندیریر اوزونو مندن اول قدی شمشاد،
نئجه کی آهو بیابان آرا گؤرر صیاد .
اولور رمیده غزال رمیده تک گویا،
کی تازه دامدن اولموش زمانه‌ده آزاد.
آلیبدی عقل ایله هوشو الیمدن اول مهوش،
هزار غمزه ایله عشوه‌لر ائدر ایجاد.
او شوخ دلبر شیرین شمایل عشقینده،
جهاندا صرف ائله‌رم نقد عُمرو چون فرهاد.
اولوبدو آب غم ایله سرشته خاکیم، ازل
بلایا سالدی منی بو سپهر بد بنیاد.
زبس کی سیل کیمی ائتمیشم سرشکی روان،
کؤنول عمارتینی ائیله‌ییب بئله بر باد.
طلاطم ائیله‌دی گؤز یاشی بئیله طوفاندیر،
گلیب تموّجه گویا کی دجله‌ی بغداد.
همیشه ارثدی پروانه‌یه گرک یانسین،
من ستمزده‌یه سوز عشق اولوب معتاد.
دوشوبدو قالب بی‌روح تک منیم جسمیم،
آلیبدی یار الینه چون کی خنجر فولاد.
جفای یارا، فراق نگارا تاب ائله‌سین،
بو نوع وئردی بو عشّاقا درسی اول استاد.
جهاندا هر نمیله مضطرا تحمّل ائله،
قصاص وقتیدی واللهی چون گلیر معتاد.
نئجه کی آهو بیابان آرا گؤرر صیاد .
اولور رمیده غزال رمیده تک گویا،
کی تازه دامدن اولموش زمانه‌ده آزاد.
آلیبدی عقل ایله هوشو الیمدن اول مهوش،
هزار غمزه ایله عشوه‌لر ائدر ایجاد.
او شوخ دلبر شیرین شمایل عشقینده،
جهاندا صرف ائله‌رم نقد عُمرو چون فرهاد.
اولوبدو آب غم ایله سرشته خاکیم، ازل
بلایا سالدی منی بو سپهر بد بنیاد.
زبس کی سیل کیمی ائتمیشم سرشکی روان،
کؤنول عمارتینی ائیله‌ییب بئله بر باد.
طلاطم ائیله‌دی گؤز یاشی بئیله طوفاندیر،
گلیب تموّجه گویا کی دجله‌ی بغداد.
همیشه ارثدی پروانه‌یه گرک یانسین،
من ستمزده‌یه سوز عشق اولوب معتاد.
دوشوبدو قالب بی‌روح تک منیم جسمیم،
آلیبدی یار الینه چون کی خنجر فولاد.
جفای یارا، فراق نگارا تاب ائله‌سین،
بو نوع وئردی بو عشّاقا درسی اول استاد.
جهاندا هر نمیله مضطرا تحمّل ائله،
قصاص وقتیدی واللهی چون گلیر معتاد.