بویونو هر کیم که گؤردو سدرهالاعلی دئدی
بویونو هر کیم که گؤردو سدرهالاعلی دئدی،
وجهینه هر کیم که باخدی جنّتالماوا دئدی.
دام زولفونده گرفتار اولدو عشّاق ازل،
سنبولون هر تارهسین سرمایهی سودا دئدی.
خضره لعلیندن نصیب اولدو حیات جاودان،
چشمهی حیوانینا سرچشمهی احیا دئدی.
تا شب معراجه اسراده رفیق اولدو ساچین،
قاب قوسینین بیانین شرح او ادنی دئدی.
کاتب قدرت قلم چکدی جمالین لوحینه،
اول خط و خالین حروفین علمالاسما دئدی.
مرغ دل دوشدو، گرفتار اولدو زولفون دامینه،
دانهی خال سیاهین حبّهالسودا دئدی.
صورتین شانینده اظهار اولدو اطرافالنّهار،
عارضین دورونده زولفون لیلهالاسرا دئدی.
چون حقیقی گؤردو رخسارین حروف آیتین،
آفرین، صد آفرین بر صنع ما اوحی دئدی.