دوشدو دل غریب من فرقت هجر نارینه
دوشدو دل غریب من فرقت هجر نارینه،
تا چکه جور و فرقتین، وصلت اولا نگارینه.
غمزده قیلدی جانیمی غمزهسینین اشارتی،
زولفو کمند صید ایلن چکدی منی شکارینه.
قدر وصال بیلمهدی، یاندی غم و فراقیلن،
جان ایله وصلت اولمهین دلبر غمگسارینه.
جان و جهانی ترک ائدیب، ایستهمیشم وصالینی،
بلبل حسرت اولموشام جنّت گلعذارینه.
روز ازلده کؤنلومو وئرمیشم اول نگاره من،
یوزومو سالمیشام اونون خاک ره غبارینه.
تا منی ائیلهدی غمی مهر رخینده محتشم،
محتشم اولمایا اونون دوشمهین انتظارینه.
ناظر قدرت اولموشام، تا گؤرم اول جمالی من،
منتظرم به جان و دل، شول صنمین گذارینه.
چون که حقیقی دلبرین ایچدی لبینده بادهسین،
مست الست اولوب دوشر گؤزلرینین خمارینه.