غرّه‌ی عشق اولان کؤنول ملتفت جهان دگیل

غرّه‌ی عشق اولان کؤنول ملتفت جهان دگیل.
عشقه مقیّد اولمایان طالب لامکان دگیل.
خلقت خلق عالمین امری چو "کاف و نون" ایمیش،
کیم که بو رمزی آنلاماز، قابل "کن فکان" دگیل.
حکمتینین نشانه‌سی اولدو جهان بو عرصه‌ده،
فاعل عشقین ای کؤنول حکمتی بینشان دگیل.
سرّ "الست و ربکم"، "قالوا بلی"ده "قول" ایمیش،
کیم که بو قولی بیلمه‌دی، خلقتی جاودان دگیل.
زرق و ریاسی زاهدین، قابل حضرت اولمادی،
ظن و گمان ایچینده‌دیر، شبهه‌سی بیگمان دگیل.
گرچه سیمرغ لامکان سنده‌دیر ای بشر بوگون!
نفسینه عارف اولماسا، قابل آشیان دگیل.
عشقی یولوندا دلبرین باشینی قوی حقیقیا،
کیم که بویولدا باشینی قویمادی، جانفشان دگیل.